Volgens Wiki: "Het bijna bolvormige witte vruchtlichaam heeft een doorsnede tot 80 cm, soms zelfs nog groter. Vaak is hij leerachtig en soms glanzend. Aan de onderzijde is hij iets gegroefd. Een steriele basis, zoals bij de afgeplatte stuifzwam (Lycoperdon pratense), ontbreekt hier. Het inwendige is eerst wit en vlezig, maar wordt later geelachtig. Als de sporen rijp zijn, verandert de kleur in olijfbruin en het geheel wordt dan vezelig.
De bevestiging in de grond met dikke myceliumstrengen is maar losjes. Wanneer de vruchtlichamen gaan rollen, worden de miljarden sporen door de wind verspreid.
Als het vlees nog wit is, is de reuzenbovist eetbaar. Bedenk hierbij wel dat ze zware metalen in hun vruchtlichamen kunnen opslaan, en de concentratie hierbij kan oplopen tot waarden die voor voedingsmiddelen in België en Nederland niet zijn toegestaan.
Daarbij bevatten de paddenstoelen weinig voedingsstoffen en zit er weinig smaak aan."
Een paar dagen later zag ik 3 poolse mannen op de fiets met een paar van deze paddestoelen achterop. Ik denk dat ze deze dan toch eten. Of zoals een duitse vriendin zei 'Alle Pilze kann man essen ... manche allerdings nur einmal ...!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten